Σκέψεις με αφορμή μια μελλοντική εκδήλωση
2023-04-12 21:00
Ολοκλήρωσα πρόσφατα ένα δοκίμιο για μια εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στο άμεσο μέλλον προς τιμήν του κορυφαίου στοχαστή Χρήστου Μαλεβίτση. Για να ολοκληρώσω το κείμενο μου έπρεπε να διαβάσω ξανά το μισό έργο του Μαλεβίτση. Ομολογώ ότι στο τέλος με κυρίευσε μια αδιόρατη θλίψη. Συνειδητοποίησα πόσα μου έχουν διαφύγει μέσα στα χρόνια. Είτε επειδή τα ξέχασα είτε επειδή όταν τα πρωτοδιάβασα ήμουν ακόμα ανώριμος για να τα συλλάβω. Αυτή είναι μια σκέψη που με "βαραίνει" ούτως ή άλλως εδώ και μερικά χρόνια.
Αναλογίζομαι μερικές φορές πόσο δύσκολο είναι πια να εντυπωσιαστώ με κάτι.
Τις προάλλες είδα μερικούς μαθητές μου να διαβάζουν ένα βιβλίο με μεγάλη προσήλωση. Στα μάτια τους έβλεπα τον ενθουσιασμό. Α, τους λέω από μια απόσταση 4 περίπου μέτρων. Διαβάζετε το τάδε βιβλίο; (Και είπα τον τίτλο του βιβλίου που αναγνώρισα μόνο από το εξώφυλλο). Οι μαθητές μου σάστισαν. Μα κύριε πού το ξέρετε; μου είπαν με έκπληξη. Βρε παιδιά, αυτό το βιβλίο το έχω στη βιβλιοθήκη μου εδώ και σχεδόν 25 χρόνια, τους είπα εγώ. Αλλά να προσέχετε γιατί αυτό το βιβλίο είναι επικίνδυνο για εσάς που δεν έχετε ακόμα καμία εμπειρία ή γνώση. Και με αφορμή αυτά, κάναμε μια μικρή συζήτηση περί φιλοσοφίας και πολιτικής.
Αργότερα, στο σπίτι τα σκεφτόμουν όλα αυτά. Για τον Μαλεβίτση, για τη θλίψη μου και για τους μαθητές μου. Το ίδιο βράδυ πήρα τα κορίτσια μου για φαγητό στη Φιλοθέη και μετά περάσαμε επίτηδες μπροστά από την προτομή του Μαλεβίτση, έξω από το Λύκειο της Φιλοθέης. Κοιτάξτε, τους είπα. Αυτός ο κύριος μου έμαθε πολλά για τη ζωή, με συντρόφευσε σε δύσκολα βράδια και έχω σχεδόν όλα του τα βιβλία. Τις έβαλα να πάνε να διαβάσουν τους τίτλους των βιβλίων του, έτσι όπως τους σκάλισε ο γλύπτης πάνω στην προτομή. Αργότερα στο σπίτι τις έβαλα να ψάξουν στη βιβλιοθήκη για να βρούν τα βιβλία που είδαν σκαλισμένα. Κάθε βιβλίο που έβρισκαν, μια αστραπή χαράς έβγαινε από τα μάτια τους. Μόνο ένα δεν βρήκαν... Και κάπως έτσι, βρήκα και εγώ κάτι να με εντυπωσιάσει...